Opgelet bij het lezen van een blog.

Let op: de blog is in omgekeerde volgorde opgebouwd. Het nieuwste bericht staat bovenaan, en je leest dus terug in de tijd naar het begin van de reis.

Belangrijk: Standaard toont een blog slechts een beperkt aantal berichten per pagina, eventueel de laatste drie (bijvoorbeeld dag 17 tot 13).

Wil je ook de eerdere dagen lezen (dag 12 t.e.m. dag 1)?
Klik dan onderaan de pagina op ‘Oudere berichten’ – zo blader je verder naar de vorige blogposts.

💡 Tip: ververs de pagina telkens je de blog opent (via het ronde pijltje in je browser). Zo zie je altijd de meest recente versie, zeker als er nog nieuwe berichten of verbeteringen zijn toegevoegd.

📱 Gebruik je een Android-toestel? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven om de optie ‘vernieuwen’ te vinden.

💡 Let op: Bovenaan deze blog zie je mogelijk een melding over cookies van Google. Dit is een automatische boodschap van het Blogger-platform. Klik gerust op ‘Ik snap het’ om verder te gaan – je hoeft niets te doen.

Het laatste woord.

Programma.
Tijdens gesprekken met vrienden en familie kwam het voornemen om naar Costa Rica te reizen ter sprake. Verbazing alom voor deze onbekende bestemming. De nieuwsgierigheid was geprikkeld om dit land als bestemming te kiezen.  Dat het een meer dan geslaagde ontdekking was kunnen we maar enkel bevestigen.
Toen Christoffel Columbus Costa Rica ontdekte was hij op zoek naar goud. De Spaanse veroveraars hadden geen succes. Vijfhonderd jaar later ontdekten wij de echte rijkdom van dit land: een unieke en fantastische natuurpracht.
Tijdens deze rondreis stonden enkele hoogtepunten op het programma:

• Poas vulkaan
• Nationale parken:
• Veragua 
• Cahuita 
• Tortuguero
• Monteverde
• Corcovado
• Manuel Antonio
• Selvatura
• Hangende loopbruggen
• Arenal vulkaan
• Snorkelen in de Pacific Ocean
• Bananen bedrijf van Del Monte
• Canopy tour = zweven tussen de bomen
• Boottochten in mangroven en op de oceaan
• Rijke fauna en flora. Dieren die men enkel nog in dierentuinen kan zien, leven hier in het wild.

Hygiëne
De hotels, restaurants en bars in Costa Rica staan op een hoog niveau op gebied van hygiëne. Het personeel draagt haarnetjes en in vele gevallen dragen ze ook (plastic) handschoenen.

Weder
Hadden we meeval? Feit is dat we geen enkele dag regen hebben gehad. Steeds een mooie blauwe lucht. De temperatuur in CR was steeds rond de 30°C. In het centrale gebergte zakte de temperatuur tot een aangename 20°.

Drinkwater.
Door de organisatie werden flesjes drinkwater ter beschikking gesteld. CR hecht veel belang aan verantwoord ecologisch reizen. In elk hotel of restaurant kon men deze flesjes bijvullen.

Veiligheid.
Het is maar zo veilig als men zelf wilt. Nergens was er ook maar een spoor van onveiligheid. In sommige buurten in A'pen voel ik me meer onveilig. En in Brussel-Zuid ben ik al eens aangevallen geweest.

Verkopers
Men wordt op geen enkel ogenblik lastig gevallen  noch aangeklampt door hardnekkig opdringerige verkopers. In CR geen Egyptische of Afrikaanse toestanden waarbij je het leven zuur of onmogelijk gemaakt wordt. Het is een plezier om langs de winkeltjes te wandelen en overal gerust gelaten te worden.

De 7 hotels & restaurants

Logies
Al de overnachtingen waren in uitstekende hotels.

• Alajuela:                             2 nachten  Villa La Condesa - Monte de la Cruz  5*
• Puerto Viejo:                     2 nachten in  Hotel Cariblue - Puerto Viejo - Playa Cocles
• Tortuguero:                       2 nachten in  Evergreen lodge - Tortuguero
• Arenal - La Fortuna            2 nachten in Royal Corin La Fortuna - Arenal  5*
• Monteverde - Santa Elena  2 nachten in  El Establo - Monteverde  5*
• Dominical                           2 nachten in Hotel Cuna del Angel - Dominical  4*
• Quepos - Manuel Antonio  2 nachten in  Parador hotel - Manuel Antonio  5*

Kamers
De kamers hebben een zeer groot comfort. Bijna in elke logiesplaats hadden we 2 grote king size bedden ter beschikking met zeer ruime kamers. 

Reisroute

Programma.
Costa Rica (CR) is gelegen in Midden-Amerika en heeft als buurlanden Nicaragua in het noorden en Panama in het zuiden. Langs de oostkust grenst het aan de Caribische zee, deel van de Atlantische Oceaan, en aan de westkust aan de Pacific, Stille of Grote Oceaan.

De reisroute was als volgt:
B  Alajuela Airport -> Monte de la Cruz
C  Puerto Viejo - Playa Cocles  Caribische kust
D  Nationaal Park Tortuguero
E  La Fortuna - Arenal vulkaan
F  Monteverde - Santa Elena
G  Dominical - Pacific Ocean
H  Sierpe en verder per boot naar eilandje en Corcovado
I   Quepos  Manuel Antonio NP
J   Alajuela Airport

Van Costa-Rica naar Belgie

Terugreis
Wegens een staking van Iberia werd de geplande terugvlucht van zondag 17 februari 16.00 hr vanuit Madrid afgelast. We zijn op een latere vlucht van 19.50 hr gezet.
De vlucht vanuit San Jose - CR, naar Madrid is heel vlot verlopen. Stipt op tijd om 18.00hr vertrokken in San Jose. In Madrid iets vroeger toegekomen, om 10.30 plaatselijke tijd. Vlucht van 9.16hr vliegen.

Vlucht van San Jose -> Madrid over de grote plas. 8.670 km in 9h 16m 32s

Staking
Het personeel van Iberia is begonnen met een  5-daagse staking. Hierdoor zijn er vele vluchten geschrapt. Onze geplande vlucht vanuit Madrid naar Brussel van 16.00 hr werd verplaatst naar een later uur. Uiteindelijk is onze vlucht om 20.20 opgestegen. om in Brussel te landen om 22.15hr.
Wat we toen niet wisten was dat er rond 20.00 hr in Zaventem een gewapende overval op een diamanttransport had plaats gevonden.
Onze bagage was juist op tijd om de bus van 23.00 hr naar Antwerpen te halen na een felle spurt doorheen het luchthavengebouw. Uiteindelijk met de bus van "De Lijn" van 23.55 hr naar ons dorpje.

35° verschil
Het was even aanpassen bij een temperatuur van -2°. We komen van een warme 34°!

Het echte leven van Costa Rica: Pura Vida

Pura Vida

Pura Vida, het echte leven, roepen de mensen elkaar vrolijk toe in alle omstandigheden. Dit bij wijze van begroeting of afscheid of bij het sluiten van een overeenkomst. Steeds steken ze hun duim omhoog, ook bij het nemen van een foto en in alle omstandigheden.

Laatste dag op de Tarcoles rivier

Laatste dag in Costa Rica.

Aan alles komt een einde, zo ook aan de rondreis door Costa-Rica. Het ene hoogtepunt kwam na het andere. Op onze laatste dag stond nog een laatste hoogtepunt op ons programma.

Tarcoles rivier.

Deze rivier is gekend om de grote hoeveelheid krokodillen die er leven. Ook de mangroven zijn uniek.  Na de uitchecken uit ons laatste hotel vertrokken we om 08.30 hr naar het centrale gedeelte van CR. Door de organisatie was er een boot voor ons gereserveerd om vanop de rivier een tocht van een kleine 2 uren op de Tarcoles rivier te maken. In CR leven er 2 soorten van deze gevaarlijke monsters.

Genoemd naar een bekende terrorist (Osama ...)

In Tortuguero zijn het de caiman krokodillen. De Tarcoles river is de 3de grootste rivier van CR. Hier leven de Amerikaanse soortgenoten. Er leven gevaarten tot 5m en er zouden zo'n 1.500 van deze beestjes rondkruipen. Zij zien eruit als bewegingsloze boomstammen te luieren schijnbaar slapend, in afwachting van een prooi die te dichtbij komt.

80 jarig beest - vrouwtje

Door de schippers zijn deze diertjes gedoopt met enkele ludieke namen, zoals Osama Bin Laden, Sadam H, Pol Pot. Er is een enorm vrouwelijk exemplaar dat Monica Lowinsky gedoopt werd.

Monica Lewinsky

In dit estuarium leven er een enorme variëteit aan water en zeevogels.
Schone liedjes blijven niet duren. Verder naar de luchthaven waar we om 15.00hr stipt op tijd waren om in te checken voor onze terugvluchten. Na het betalen van 29 $ uitreis taks kon de terugreis werkelijk beginnen.

Terugkeer op laatste dag van Parador Hotel (Quepos) met boottocht op Tarcoles river - Airport 

Manuel Antonio National Park

Dag 14 - Zaterdag 16-2
Op de voorlaatste dag en de laatste volledige dag in CR stond er een bezoek aan het Manuel Antonio National Park op het programma  Het is een van de kleinste nationale parken in CR: 600 ha. Door het tijdschrift Forbes is het uitgeroepen dat het zijn plaats verdient in de top 10 van de wereld.
Vertrokken om 08.30 vanuit ons Parador hotel om proviand op te doen in een nabije supermarkt. In het park is niets te verkrijgen.  Het is ook absoluut verboden om blikjes drank het park binnen te brengen. Aan de  ingang was er een zeer strenge controle op eventueel meegebracht eten of drank.  Je komt er niet in als je iets in blik meebrengt.

Aapjes springen wild in het rond.

Kapucijnenaapjes
Een attractie is de troep aapjes die wild te keer gaan.  In het park zijn ook enkele betoverende stranden waar het rustig vertoeven is. Playas Gelmelas (Tweelingstrand) was een ideale plaats om te picnikken en te zwemmen in het warme oceaanwater.

François, Christiane, Willy en Hilda op  een van de stranden in Manuel Antonio Park

In Costa Rica's kleinste nationale park groeien de wouden tot op het strand. Apen slingeren door de takken en leguanen kruipen over het hete zand.

 Playas Gelmelas (Tweelingenstrand)

In het park is er een grote verscheidenheid aan dieren op te merken, zoals daar zijn: groene slangen, luiaards (apen), herten, neusberen, leguanen, vele vogelsoorten,.....

Wandelende tak

Er zijn verschillende wandelwegen aangelegd, waarvan er een naar een mirador gestaag omhoog loopt tot op 150m hoogte. De sentero punta cathedral is een rondweg over de kaap en biedt een goed uitzicht over de verschillende eilandjes. De hitte was verschrikkelijk en zijn ettelijke liters zweet gevloeid. Als afsluiting van de dag nog enkele uurtjes in het zwembad van het hotel.

Afscheidsdiner
Tot slot van deze geslaagde vakantie was er een afscheidsdiner in open lucht waarbij aan de gids Johny, en de chauffeur Jose onze oprechte waardering en dank uitgesproken werd.
Veerle voerde nog een gedicht op waarbij al de deelnemers zich aangesproken voelden.

Tip voor het drogen van de was

Het drogen van de kledij kan tijdens een rondrit weleens een probleem opleveren. François heeft daar een unieke oplossing voor gevonden. In de kamers van het Parador hotel is er naast de air-conditioning ook nog een ventilator aan het plafond geïnstalleerd. Dit om de luchtcirculatie te bevorderen. Zo'n ventilator heeft 4 schoepen en die draaien nogal snel rond. François heeft aan die schoepen zijn was, en wat lichte dingentjes van Christiane aan opgehangen. Zijn was draaide aan een snelheid iets lager dan een droogtrommel in het rond, aan het plafond! Ondertussen kan hij naar het strand.

François wandelt rustig over het strand, zijn was zwiert in het rond.

Dominical - Parador hotel

Dag 13: Playa Hermosa
Na de brandende zon van gisteren kwam vannacht de rekening. Slapen op de rug was een helse opdracht. Rug en armen zagen rood als een kreeft. Tja, een ganse dag op zee in een tropische zon met resultaat een rode kleur.
In het voorziene programma was een vrije voormiddag voorzien. De begeleiders boden ons een extra bezoek aan naar een van de mooiste stranden in CR: Playa Hermosa (mooi strand). Geweldig mooi en groot strand van 20 km lang waar je eindeloos kunt wandelen en zwemmen met bijna geen andere mensen.
Vertrokken om 08.30 en daar vertoeft tot 10.15hr.

Cuna del Angel hotel

1492 - Columbus

Het is aan deze kusten in het westen van Costa Rica dat deze film werd opgenomen. De soundtrack 'Conquest of Paradise', de muziek van Vangelis voor deze film, werd een wereldhit. Deze film met als topbezetting Gérard Depardieu, is een perfecte harmonie tussen film en muziek.

Playa Hermosa- 20 km lang

Deze schitterende stranden en tropische bossen boden een perfect decor voor de opnames van deze film.

HOBO op Playa Hermosa

Vertrek naar Quepos.
Rond 11.30 dan vertrokken naar het 7de en laatste hotel van ons verblijf in CR. Terug noordwaarts om even te stoppen in Quepos voor de middaglunch. Quepos is het dichtst bij het Park Manuel Antonio gelegen stadje. Na 60 km om 14.00 hr aangekomen in het Parador hotel. De Parador is een gerenommeerde keten van luxe hotels. Vooral in Spanje bekend voor zijn prachtige liggingen en gebouwen met bijhorende super luxe. Hier in Costa-Rica moet men er niet voor onderdoen. Men heeft hier als extra troef het weder en de weelderige plantengroei.

Jose, onze chauffeur voor 14 dagen

Logies
We logeren in Hotel Parador ***** hotel met verbluffende bediening en met uitzicht op de oceaan. Voor het avonddiner hadden we een verplaatsing naar een naburig restaurant.

Parador hotel

Parador hotel

Van Cuna del Angel hotel via Quepos naar Parador hotel.

Boottocht op de Grote/Stille oceaan - Corcovado

La Zona Sur = Het Zuiden.
We zijn hier om actief onze dagen te vullen, veel te ontdekken en nog veel meer te zien. Zelfs Valentijn gunt ons geen rust. Rusten zullen we thuis wel doen. Het weder is te zalig om in het hotel te blijven. Brandende zon, bijna loodrecht boven ons hoofd, en een schitterende blauwe lucht, met een temperatuur van 32° (in de schaduw), terwijl thuis de regen, sneeuw en koude blijft voortduren. Costa-Rica ligt op de 10 de breedtegraad (N). (België op de 51ste) Dit betekent niet juist op de evenaar maar toch in een tropisch gebied. We zijn nu in het zuiden van het land, langs de westkust aan Stille oceaan, ook de Pacific genoemd.

Sierpe stad en rivier.
We vertrekken om 07.15hr met een locale gids van Bahiaaventuras zuidwaarts. Er wordt via Palmar Nord en Sur richting Sierpe gereden. Op deze route vinden we raadselachtige enorme granieten bollen van 15 cm tot 3 m die op raadselachtige wijze hier terug te vinden zijn, als ze niet gepikt zijn door de grote Amerikaanse fruitboeren. Niemand weet waartoe ze dienden of hoe ze werden gemaakt en hoe ze hier zijn geraakt.

Mysterieuze massieve granieten bollen in Palmar Sur.

In de vorige eeuw waren hier cacao plantages gedurende 20 jaar, daarna bananenplantages uitgebuit door United Fruit Co. Nu hebben die hun poen binnen en zijn ze vertrokken. Momenteel heeft CR hier palmolie exploitatie.

Speedboot
Er leiden geen wegen naar Corcovado. In Sierpe wordt om 8.45 hr, een speedboot genomen om via de Sierpe rivier (Sierpe = slang) naar de oceaan te varen. We varen op de Sierpe rivier, de grootste in CR en door een mangrove bos 25.000 ha groot. Hier leven nog een met uitsterven bedreigde apensoort, die ons komen bekijken en wij hen. Na een uur varen bereiken we de oceaan. Hier wordt het even moeilijk om door de branding te varen.

Ecologische projecten.
De gids legt ons hun ecologische projecten uit en doet dat met veel overtuiging. CR doet veel inspanningen voor het ecologisch voortbestaan van onze planeet.

• Blue ecological flag
• Save the green turtles.

Pacific oceaan.
We zetten koers naar een eilandje, Isla del Cano, 27 km buiten de kust. Onderweg worden we vergezelt door dolfijnen. Aan een snelheid van 52 km/hr blijven deze diertjes ons een tijd gezelschap houden. Na een uur varen (van 9.45 hr tot 10.45 hr) zijn we aangekomen aan het onbewoonde eilandje dat Isla del Cano noemt.

Dolfijnen naast de boot in de Pacific Ocean

Snorkelen
Een hoogtepunt tijdens deze dag is het snorkelen in volle zee. De organisatie heeft voor ieder een duikbril, snorkel en zwemvliezen (palmen) aan boord. We kunnen gedurende een uur genieten van de levendige onderwaterwereld. Na deze snorkelervaring, een uurtje varen naar het schiereiland Osa waar het Nationaal Park Corcovado gelegen is.

Lunch
Door de organisator van deze boottocht was er een lunch op het strand voorzien van 13.00 tot 14.00 hr.

Wandeling in Corcovado
Het woud is makkelijk toegankelijk vanaf de zee, maar binnen bijna ondoordringbaar. In het park is er een moeilijke maar mooie wandelroute tot aan een waterval. Corcovado heeft zijn naam te danken aan de vorm van de bult van een stier, een  bochel zeg maar. Bochel zou in het Portugees "Corcovado" zijn.

HOBO in Corcovado aan een waterval

Swimming with crocodiles
In de rivier in Corcovado liggen er grote krokodillen te slapen en te wachten op argeloze toeristen. Op hun vaste plaats vandaag waren ze vertrokken naar een andere locatie. Dit gaf ons de gelegenheid om te zwemmen in de rivier.

Waterpret in Corcovado

Terugvaart naar het hotel.
Rond 15.45hr inscheping om terug naar Sierpe te varen. Tegen een snelheid van 50 km/hr waren we om 17.00 hr terug aan de bus om naar het hotel te rijden. Terug in het hotel: 18.20 hr. afgelegde afstand bus + boot: 270 km.

Terug via de Grote oceaan naar Sierpe.

Boottocht en snorkelen in Pacific Ocean.

Monteverde -> Dominical - Pacific Ocean.

Van centraal Costa-Rica naar het kustgebied.
Het nevelgebergte wordt verlaten voor een lange rit naar het gebied aan de Stille of Grote oceaan, ook de Pacific genoemd. Het vertrek was om 08.45 hr. voor een rit door een prachtig berggebied: de Cordillera de Tilaran. Er is een Spaans spreekwoord dat zegt: "El que quiere azul celeste, que le cueste". In het Vlaams:  "Wie blauw wil zien moet er iets voor over hebben". De eerste 2 uren was over een verschrikkelijk slechte gravelbaan. De adembenemende natuurpracht rondom maakte dat het de moeite waard was. Aan deze weg kwam een einde om verder te rijden over de Pan American. Deze route loopt van Alaska door Centraal Amerika verder naar Zuid-Amerika.

Pacific Ocean.
Het klimaat werd totaal anders. Deze ochtend vertrokken op een hoogte van 1.500m bij een goede 18°. Aan de kust bedroeg de temperatuur 32° bij een staalblauwe lucht.

Aan het strand van de Pacific Ocean te Herradura

De middaglunch was deze keer een pic-nic op het strand van Herradura. Prachtig zandstrand aan de Stille Oceaan. Het strandwater was rond de 35°.

Herradura beach

Herradura beach. Halfweg tussen Monteverde en Dominical.

Wreed accident.
Een bekend Nederlands filosoof, nl Johan Cruyff, heeft ooit verklaard "Elk nadeel heb zijn voordeel".
Tijdens onze pic-nic op het strand was er een pipo die zij motor niet onder controle kon houden in het losse zand. Hij vlamde met zijn motor tegen onze bus. Koplamp eruit en spiegel van onze bus verwrongen. Die  knul had geen rijbewijs, noch verzekering noch de vereiste documenten. De procedure om de politie er bij te halen en de verzekering nam gauw 2 uurtjes in beslag.

Politie neemt de moto in beslag. onze bus gelukkig niet. (in de achtergrond).

Die macho zijn motor werd door de politie aangeslagen.  Ons voordeel was: een extra uurtje langer op het strand verblijven. Na de nodige formaliteiten vervolgden we onze weg verder naar Dominical. Dit was enkele jaren geleden nog een vergeten plek, maar ontpopt zich tot een levendig stadje met een ruim aanbod aan charmante hotels.  Hier vinden we het luxueuze Hotel Cuna del Angel. Dominical is de plaats dat het meest zuidelijk gelegen is waar we zullen logeren. Van hieruit heeft men een uitstekende uitvalsbasis voor een boottocht op de oceaan naar het Isla del Cano en naar het Corcovado National Park.
Vandaag 244 km gereden.

Route van Monteverde naar Dominical aan de Grote Oceaan / Pacific. 244 km

Logies
We logeren in het prachtige luxueuze Hotel Cuna del Angel.  Bij de aankomst konden we nog gauw eventjes het zwembad uitproberen. Heerlijk om half februari rond 18.00 hr nog buiten te kunnen genieten van een zwembad.

13 Februari - 18.00 hr - Buitenzwembad van het hotel.

Hotel: Cuna del Angel - Engelenwieg.

Het mysterieuze wolkenbos en natuurreservaat van Monteverde.

Monteverde

Het particuliere natuurreservaat Monteverde dankt zijn bekendheid aan het nevelwoudreservaat. Het reservaat werd gesticht door Amerikaanse Quakers in de jaren 50 om tijdens de Koreaanse oorlog aan de Amerikaanse dienstplicht te ontsnappen. Zij vonden in Costa-Rica een ideale locatie. Dit land had de dienstplicht afgeschaft en er was ook geen malaria.

 Aan de ingang van het Monteverde nevelwoud.

Alhoewel de naam nevelwoud een beetje aan veel regen en nevel doet denken, en het eeuwige groen karakter werd het een prachtige, warme en vooral droge wandeling: Sendero nuboso. Men hoort enkele het gezang van vogels in het park met een uitbundige flora.

Wandelend door het nevelwoud van Monteverde.

Het is een particulier reservaat met een grandioze natuur. Verdere informatie: Monteverde info
Het ligt vlakbij het stadje Santa Elena.

De voornaamste hindernis is de weg om er te geraken. Gravel, bochtig en met steile hellingen.

Het is een stadje met enkele straatjes, een paar winkels, restaurants en hotels en pensions. Hier door zijn er niet veel toeristen en we konden dit prachtig woud rustig verkennen.

Continental devide.

Midden de wandeling heeft men de Continental devide, of de continentale scheiding. Op deze plaats is er de splitsing tussen het Caribische gedeelte en de Pacific. Men kan de Pacific (Stille Oceaan) zien liggen. Het water loopt langs de Caribische kant naar de Caribische zee en anderzijds naar de Grote oceaan.

Aan de continentale scheiding tussen Pacific en Caribische zee in het Monteverde nevelwoud

Santa Elena

Voor de middaglunch werd terug Santa Elena opgezocht.

Selvatura

Na de middag stond een wandeling in het Selvatura park op het programma.

Nergens kan men kolibries zo goed bewonderen.

Aan de ingang van het natuurgebied worden kolibries gelokt met voederbakjes. Beter krijg je deze fascinerende vogeltjes nergens te zien. De kolibrie kan door de zeer snelle vleugelslag (15 - 80 slagen/sec.) in de lucht stil blijven hangen. Door de snelle vleugelslag kan de kolibrie als enige vogel ook achteruit vliegen. Ze kunnen ook recht omhoog en recht omlaag vliegen. De 'helikopter' onder de vogels. Deze manier van vliegen vraagt echter zeer veel energie die verkregen wordt uit de suikers die in de nectar zitten. In het park worden ze gelokt door de nectar in voederbakjes te doen.

Hangbruggen hoog boven de grond in het Selvatura park.

Hangende bruggen.
Dit park is bekend om zijn hangende bruggen die tot 300 m lang zijn en tot 100 meter boven de grond hangen. Hierdoor heeft men hetzelfde uitzicht over de bomen als de vogels en word de natuur een beetje gespaard. Men loopt letterlijk door de toppen van het woud en overbrug je honderd meter diepe valleien.  Meer info over dit park op: Selvatura park.

Op wandel over de hangbruggen in het Selvatura park.

Van Arenal naar Monteverde

Vulkaan in volle glorie.
Bij het ontwaken stond de vulkaan te pronken bij een wolkeloze lucht. Het is na de uitbarsting van juli 1968 dat deze regio attractief geworden is voor het toerisme. Niet zo lang geleden was hier nog niets te beleven. Nu is het toerisme de belangrijkste bron van  inkomsten. Heimelijk hopen we op een (kleine) uitbarsting van vuur en lava, maar het uitzicht van een rustige vulkaan is adembenemend.

Arenal vulkaan in de ochtend vanop de hotelkamer gezien.

Het vertrek naar de volgende bestemming was volgens planning: om 08.30. We rijden om de Laguna de Arenal en naar de provincie Guanacaste.

Gezelschap voor het vertrek bij het 40° zwembad met de Arenal vulkaan in de achtergrond.

Alhoewel het een korte rit was in afstand, was het in tijd toch een lange rit. We reden naar het centrale gedeelte naar een hoogte van 1.330m. De begroeiing werd totaal anders. We reden naar de provincie Guanacaste waar er vooral aan veeteelt gedaan wordt. Nergens is woud te bekennen, afgezien van enkele bomen en struiken.

De weg naar Monteverde is niet altijd even goed.

De voornaamste hindernis die genomen moet worden, is de weg. Het traject is bochtig, slecht en onverhard. Via Arenal rijden we naar Tilaran, Dos de Tilaran naar Santa Elena. Het landschap is adembenemend. In Santa Elena nemen we onze lunch in een restaurant dat rond een boom gebouwd is.

Binnenaanzicht van onze bus tijdens de rondrit.

Johnny - de locale gids, Veerle - de reisleidster, en Jose de chauffeur.

Logies.
Rond 14.45 aangekomen in het luxueuze hotel:  Hotel El Establo. We logeren in de kamers op het hoogste punt van dit complex. De afstand tussen de kamers en de receptie, bar of restaurant kan op eenvoudig verzoek overbrugt worden met busjes die constant gans de dag en avond heen en weer rijden.

Hotel El Establo in Monteverde.

Route van Arenal naar Monteverde.

Zweven door de boomtoppen: Canopy tour.

Het leven is aan de durvers - Adrenaline.
Razend populair in Costa Rica is de canopy tour, een soort survivaltocht hoog boven de grond tussen de boomkruinen. Via kabels die op een soort platform bevestigt zijn kan men als een hedendaagse Tarzan, of als een echte para-commando, van platform naar platform zweven. Voor de natuur heeft men op dat moment weinig oog. De adrenaline stroomt door je aders.

Klaar en goed ingegespt.

Men wordt in een soort tuigje gehangen waarna je tussen de boomtoppen aan een katrol van het ene platform naar het andere platform zweeft. Je bevindt je nu op hetzelfde niveau als de apen!

Onverschrokken aan een kabel. Remmen met je rechterhand achter het lichaam, nijpend op de kabel.

Wel oppassen dat je niet begint rond te tollen. Het moeilijkste is op tijd afremmen, niet te vroeg. Afremmen doe je met je hand op de kabel te nijpen. Daarvoor doe je een stevige lederen handschoen aan.

Aan een stalen kabel tussen de bomen: adrenaline.

Als je te vroeg afremt moet je jezelf voort trekken tot aan het volgend platform. Niet te lang wachten of je smakt met je dinges tegen het platform.

Onvervaard zwevend aan een kabel tussen de bomen.

Hier en daar moet je een vrije val doen van een 20m. De begeleiders remmen je de laatste 2 m af. Op het einde nog een grote swing om je adrenaline nog een boost te geven.

Reuze swing

Twee dapperen durfden de uitdaging aan om aan kabels door de jungle te vliegen. De 2 senioren (70+) hebben reeds zoveel meegemaakt in hun nog zeer jonge leven dat ze deze uitdaging niet lieten liggen. Wie niet waagt, blijft maagd. Na afloopt voelt men zich zoals Tom Boonen of Philippe Gilbert na een straffe koers.